BREAKING NEWS
דיווחים מתפרצים
Signs of national rapprochement and a new Aliyah wave from Russia
News that comes from both Israel and Russia, indicates a national awakening among Jews in Russia, and the beginning of a discussion about Aliyah to Israel. a young Israeli woman told of a family that…
סיפורים מרמאללה
סיפורים מעזה
צילום: אתר עיתונאי מזוהה עם חמאס
סיפורים מירושלים
צילום: יוסי אמאנו
מים מקידוח הרודיון שיועד במקור לאזורי בית לחם וחברון, מוזרמים לישראלים בירושלים המערבית
تتدفق المياه من حفر هيروديوم، المخصصة أصلاً لمناطق بيت لحم والخليل، إلى الإسرائيليين في القدس الغربية
עיתון בין אויבים
A newspaper among enemies
בהרצה إطلاق صحفية جديدة
גיליון 00033 10.03.22
רואה אור פעם בשבוע בימי חמישי, לצד עדכונים לפי הצורך:
editor@tipp.co.il
הועידה הכלכלית הראשונה הישראלית-פלסטינית בחסות העיתון תהיה בקיץ 2022, בקו התפר ישראל פלסטין
المؤتمر الاقتصادي الإسرائيلي الفلسطيني الأول صيف 2022 في خط التماس إسرائيل وفلسطين برعاية الصحيفة
The first Israeli-Palestinian economic conference sponsored by will be in the summer of 2022 at the Israel-Palestine Seam Line
הטענה הפלסטינית כי ישראל שולטת על 85% ממקורות המים בגדה המערבית, ואשר אותה הבאנו בגיליון יום חמישי הקודם, מקבלת בדיווח הנוכחי ביטוי: קידוח הרודיון שנמצא באזור בית לחם, ויועד כשנקדח בשנת 1987 לאספקת מים לפלסטינים, מספק כעת מים לישראלים בירושלים המערבית, כך אמר לנו חוקר בכיר בזירה הישראלית פלסטינית. ישראל הצליחה לשלש את נביעת המים בקידוח לפני שבע שנים, השאלה היא עד כמה הפלסטינים נהנים מכך. רשות המים החליטה לא להגיב לטענה הפלסטינית מהשבוע שעבר לפיה הם מקבלים רק 1 חלקי 6 ממקורות המים בגדה. האם תנסה להעמיד דברים על דיוקם הפעם?
בשנת 1987, כשנחנך קידוח הרודיון, אמר מנכ"ל מקורות יחזקאל זכאי למעריב: "הקידוח נועד למלא את חובתנו לספק מים לתושבים הערבים" (מעריב, 23 ביולי 1987). חוקר בכיר בזירה הפלסטינית הישראלית, סיפר לנו השבוע כי הקידוח המופלא הזה, ששופע מים מתוקים באיכות גבוהה, מוזרם כעת לשכונת גילה בירושלים. עד כמה גם פלסטינים נהנים ממי הרודיון? איננו יודעים כיוון שרשות המים לא מבהירה.
ישראל הכירה בהסכמי אוסלו בזכויות שיש לפלסטינים במקורות המים בשטחי הגדה המערבית. הטענה המרכזית של ישראל כנראה, ואם רשות המים הייתה מגיבה היינו יודעים זאת בוודאות, היא שהכמויות להן ישראל התחייבה, בסוף תהליך יישומם של ההסכמים, כבר סופקו לפלסטינים ומסופקות בכל שנה, ובכך מילאה וממלאת ישראל את התחייבויותיה. אלא שההכרה בזכויות הפלסטינים במקורות המים, אינה יכולה להיות כפופה לכמויות מוגדרות, שכן פיתוח של מקורות נוספים, בעקבות גידול באוכלוסייה והדבקת הצרכים וגם חלוקה מאוזנת של שפע חדש, משנים את הכמויות להן זכאי גוף אשר יש לו זכויות יסוד במקורות מים. ואיך אפשר ליישם הסכם אשר בו לאחד משני הצדדים יש שליטה מזערית במקורות מים בהם יש לו זכויות יסודיות?
הטענה הישראלית עשויה להיות במקרה הזה כי ועדת המים המשותפת שהוקמה אחרי הסכמי אוסלו, אכן מתייחסת למשתנים חדשים, ולזכויות היסוד המוכרות של הפלסטינים, והיא אישרה להם קידוחים רבים נוספים, כמו גם הקמת בריכות אגירה ומתיחת קווי צנרת חדשים; אבל החוקר הבכיר מוסיף כי את השליטה הישראלית על מקורות המים, ואת חלוקתם על פי קודים פוליטיים ולאו דווקא על פי ניתוח של זכויות וצרכים, רואים היטב בהבדל בין אספקת המים לחקלאים ישראלים בגדה המערבית לבין אספקתם לחקלאים פלסטינים: בעוד הישראלים זוכים לשפע יחסי של מים, הפלסטינים סובלים ממצוקה קשה.
"לנו יש מכסה ואנחנו לא יכולים לעבור אותה", אמר לנו אתמול חקלאי פלסטיני גדול בבקעה: "ליהודים יש מחיר מים, ואם הם עומדים במחיר הם יכולים לרכוש מים כמה שהם צריכים. אני ניסיתי לדבר עם המנהל האזרחי, על תוספת מים לשדות שלי, ואמרו שיבדקו את זה, ואחר כך חזרו אלי ואמרו שהם לא יכולים לעשות כלום. אפילו מים מליחים אני לא יכול לקבל את כל הכמות שאני צריך, ויש לי מכסה. לעומת זאת החקלאים היהודים מקבלים מים מליחים בכל כמות שהם צריכים. פעם רציתי להקים בריכת אגירה למי הגשמים, וגם את זה לא נתנו לי להקים. אחר כך ביקשנו שיימתח צינור ממפעל מחזור שפכים באל בירה, לשדות שלנו בבקעה, וגם את זה לא אישרו. מצוקת המים אצלנו קשה מאוד"
ينعكس الادعاء الفلسطيني بأن إسرائيل تسيطر على 85٪ من موارد المياه في الضفة الغربية ، وهو ما نقلناه في عدد الخميس الماضي ، في التقرير الحالي: حفر هيروديوم في منطقة بيت لحم ، والذي تم تصميمه عندما تم حفره عام 1987 لتزويد المياه بالمياه. الفلسطينيون لدينا باحث كبير في الساحة الإسرائيلية الفلسطينية. تمكنت إسرائيل من مضاعفة مصدر المياه في الحفر ثلاث مرات قبل سبع سنوات ، والسؤال هو إلى أي مدى يستمتع الفلسطينيون بها. قررت سلطة المياه عدم الرد على مطالبة الفلسطينيين الأسبوع الماضي بأنهم لا يحصلون إلا على الجزء السادس من مصادر المياه في الضفة الغربية. هل ستحاول جعل الأمور دقيقة هذه المرة؟
في عام 1987 ، عندما تم افتتاح حفر هيروديوم ، قال الرئيس التنفيذي لشركة مكوروت ، يحزكل زكاي ، لمعارف: "إن الهدف من الحفر هو القيام بواجبنا في توفير المياه للسكان العرب" (معاريف ، 23 تموز ، 1987). باحث أول في الساحة الفلسطينية الإسرائيلية أخبرنا هذا الأسبوع أن المياه العذبة عالية الجودة تتدفق الآن إلى حي جيلو في القدس ، وإلى أي مدى يستمتع الفلسطينيون أيضًا بمياه هيروديوم؟
اعترفت إسرائيل في اتفاقيات أوسلو بالحقوق التي يتمتع بها الفلسطينيون في موارد المياه في الضفة الغربية. ربما تكون حجة إسرائيل الرئيسية ، وإذا كانت سلطة المياه قد استجابت لكنا نعرف ذلك بالتأكيد ، أن الكميات التي التزمت بها إسرائيل ، في نهاية عملية تنفيذ الاتفاقات ، تم توفيرها بالفعل للفلسطينيين ويتم توفيرها كل عام. وبذلك تفي بالتزامات إسرائيل وتفي بها. ومع ذلك ، فإن الاعتراف بحقوق الفلسطينيين في الموارد المائية لا يمكن أن يخضع لكميات محددة ، لأن تطوير موارد إضافية ، بعد النمو السكاني والحاجة إلى تلبية توزيع متوازن للوفرة الجديدة ، يغير الكميات التي يحق لها الحصول عليها. الموارد المائية بعنوان. وكيف يمكن تنفيذ اتفاقية يكون فيها أحد الطرفين أقل سيطرة على موارد المياه التي يتمتع فيها بحقوق أساسية؟
قد تكون الحجة الإسرائيلية في هذه الحالة أن لجنة المياه المشتركة التي أُنشئت بعد اتفاقيات أوسلو تعالج بالفعل المتغيرات الجديدة ، والحقوق الأساسية المعترف بها للفلسطينيين ، ووافقت على العديد من عمليات التنقيب لهم ، فضلاً عن إنشاء أحواض التخزين وخطوط الأنابيب الجديدة ؛ لكن الباحث الكبير يضيف أن سيطرة إسرائيل على موارد المياه وتوزيعها وفق القوانين السياسية وليس بالضرورة وفق تحليل للحقوق والاحتياجات ، تظهر بوضوح في الاختلاف بين إمدادات المياه للمزارعين الإسرائيليين في الضفة الغربية وإمداداتهم. للمزارعين الفلسطينيين: بينما لدى الإسرائيليين وفرة نسبية من المياه ، يعاني الفلسطينيون من ضائقة شديدة.
قال لنا مزارع فلسطيني كبير في غور الأردن أمس: "لدينا حصة ولا يمكننا تجاوزها": "لليهود ثمن للمياه ، وإذا استوفوا السعر يمكنهم شراء كمية المياه التي يحتاجون إليها. وقالوا إنهم سيتحققون من الأمر ، ثم عادوا إلي وقالوا إنهم لا يستطيعون فعل أي شيء. حتى المياه قليلة الملوحة ، لا يمكنني الحصول على كل الكمية التي أحتاجها ، ولدي حصة. من ناحية أخرى ، يحصل المزارعون اليهود على مياه قليلة الملوحة بأي كمية يحتاجون إليها. أردت ذات مرة إنشاء حوض تخزين "لمياه الأمطار ، ولم يُسمح لي ببنائها أيضًا. ثم طلبنا مد أنبوب من محطة إعادة تدوير مياه الصرف الصحي في البيرة ، إلى في وادي الأردن ، ولم يوافقوا على ذلك أيضًا ، ونقص المياه لدينا صعب للغاية ".
הפלסטינים: ישראל שולטת על 85% ממקורות המים בשטחי הגדה המערבית
الفلسطينيون: تسيطر إسرائيل على 85٪ من موارد المياه في الضفة الغربية
התפלגות האוכלוסייה מעבר לקו הירוק היא ישראלי אחד על כל שישה פלסטינים בקירוב. חלוקת מקורות המים הפוכה, שישית לפלסטינים וכל השאר לישראל
הפלסטינים מדווחים על מצוקת מים קשה בשטחיהם בגדה המערבית. לדברי סוכנות הידיעות הפלסטינית וואפא, ישראל שולטת ברובם המוחלט של מקורות המים מעבר לקו הירוק, ואינה מאפשרת לרשות המים הפלסטינית לפתח מקורות מים נוספים למען תושבי פלסטין. בחצי מכמות המים ששואבים הפלסטינים הם משתמשים לחקלאות, ובשאר לצריכה ביתית ותעשייתית. בשל המצוקה הקשה, מנסים הפלסטינים בשנים האחרונות לייעל את השימוש במכסת המים שעומדת לרשותם, באמצעות טיפול במי שופכין וייעודם לחקלאות, ועם זאת מצוקתם, הם אומרים, קשה. התפלגות האוכלוסייה מעבר לקו הירוק, היא ישראלי אחד על כל שישה פלסטינים; חלוקת המים רחוקה מביטוי ההתפלגות הזאת בין ישראלים לפלסטינים בשטחי הגדה המערבית.
תגובת רשות המים בישראל לא הגיעה עד מועד סגירת הגיליון
توزيع السكان عبر الخط الأخضر هو إسرائيلي واحد مقابل كل ستة فلسطينيين تقريبًا. توزيع مصادر المياه معكوس ، السدس للفلسطينيين والباقي لإسرائيل
أبلغ الفلسطينيون عن نقص حاد في المياه في أراضيهم بالضفة الغربية. وبحسب وكالة الأنباء الفلسطينية وفا ، فإن إسرائيل تسيطر على الغالبية العظمى من مصادر المياه خارج الخط الأخضر ، ولا تسمح لسلطة المياه الفلسطينية بتطوير مصادر مياه إضافية للسكان الفلسطينيين. نصف المياه التي يضخها الفلسطينيون تستخدم للزراعة ، والباقي للاستهلاك المنزلي والصناعي. بسبب المحنة الشديدة ، حاول الفلسطينيون في السنوات الأخيرة تبسيط استخدام حصة المياه المتاحة لهم ، من خلال معالجة مياه الصرف الصحي وتخصيصها للزراعة ، ومع ذلك ، فإن محنتهم ، كما يقولون ، شديدة
توزيع السكان عبر الخط الأخضر هو إسرائيلي واحد لكل ستة فلسطينيين. إن توزيع المياه أبعد ما يكون عن التعبير عن هذا التوزيع بين الإسرائيليين والفلسطينيين في الضفة الغربية.
הבוז של הממסד הפלסטיני ללאום ולדת היהודיים, ולסמליהם, מעמיק ולא משאיר סיכוי לפיוס
إن ازدراء المؤسسة الفلسطينية للجنسية اليهودية والدين اليهودي ورموزهما يزداد ولا يترك مجالاً للمصالحة
השבוע, כמו בכל יום כמעט, עלו יהודים להר הבית, כביטוי ללאום ולדת היהודיים. הממסד הפלסטיני שמכבד מאוד את רגשותיו הלאומיים והדתיים של העם הפלסטיני, ודורש שהכבוד הזה יבוא לביטוי מצד יהודים ישראלים, תיאר את היהודים שעלו השבוע להר בבוז עמוק: "תלמידי מוסדות דת מקראיים, שביצעו טקסים גזעניים של תלמוד, והקשיבו להסברים מזויפים על 'המקדש לכאורה'"
هذا الأسبوع، كما هو الحال في كل يوم تقريبًا، صعد اليهود إلى الحرم القدسي الشريف، تعبيراً عن القومية والدين اليهودي. وصفت المؤسسة الفلسطينية، التي تحترم بشكل كبير المشاعر القومية والدينية للشعب الفلسطيني، وتطالب بالتعبير عن هذا الاحترام من قبل اليهود الإسرائيليين، اليهود الذين صعدوا إلى الحرم القدسي الشريف هذا الأسبوع بازدراء عميق: "طلاب المؤسسات الدينية التوراتية، الذين أدوا طقوس التلمود العنصرية، واستمعوا إلى تفسيرات كاذبة حول" المعبد المزعوم""
מתוך כבוד לעולם הערבי, ובו לפלסטינים ולירדנים, ולאסלאם, ובניגוד למתבקש מהניצחון הצבאי הנוקב, הוליד שר הבטחון משה דיין, בשנת 1967, מציאות שאחד מקצותיה הנוכחיים הוא איסור תפילה ליהודים בהר הבית. איסור התפילה במקום שהוא לב הרגשות הלאומיים והדתיים היהודים, מבטא את סמל הכבוד הגבוה ביותר שהממסד היהודי ישראלי יכול לבטא כלפי האסלאם וכלפי הציבור הפלסטיני. אבל התשובה הקבועה של הממסד הדתי והפוליטי הפלסטיני לרחשי הכבוד האלה היא כמובן סטירה מצלצלת, כמו גם אפס הכרת תודה על המחווה; סוכנות הידיעות הפלסטינית הרשמית וואפא, לא מתרשמת מהמחווה האמורה של הממסד היהודי והישראלי והיא ממשיכה לבטא בוז עמוק כלפי היהודים, לאומיותם ודתם.בדיווח רשמי של הסוכנות השבוע הופיעה התמונה לעיל (ר' תמונה מצורפת) של יהודים שמבקרים בהר הבית (ומתאפקים בהתאם לנובע מהלכת דיין, ואינם מתפללים על ההר באופן גלוי), ולצידה של התמונה ניסחה הסוכנות דברי בלע, על אודות הכתבים היהודיים, התלמוד הבבלי והירושלמי, שעומדים בלב ההכרה היהודית, הדתית והלאומית, ואשר זכו להכרה בעולם כולו כמניפסט חברתי, ערכי ואינטלקטואלי עליון, ומכנים את הרגשות הלאומיים והדתיים היהודיים כלפי הכתבים האלה: "טקסים גזעניים של תלמוד".
احتراماً للعالم العربي، بما في ذلك الفلسطينيين والأردنيين، والإسلام، وخلافاً لما يقتضيه الانتصار العسكري الحاد، خلق وزير الدفاع موشيه ديان، عام 1967، واقعاً أحد اطرافة الحالية هو حظر الصلاة لليهود في الحرم القدسي الشريف. إن تحريم الصلاة في مكان يقع في قلب المشاعر اليهودية القومية والدينية، يعبر عن أعلى رمز للاحترام يمكن للمؤسسة اليهودية الإسرائيلية أن تعبر عنه تجاه الإسلام وتجاه الجمهور الفلسطيني. لكن الرد المستمر من المؤسسة الدينية والسياسية الفلسطينية على ضوضاء الشرف هذه هو بالطبع صفعة مدوية، فضلاً عن عدم امتنانه لهذه اللفتة. وكالة الأنباء الفلسطينية الرسمية "وفا" لم تتأثر بهذه اللفتة من جانب المؤسسة اليهودية والإسرائيلية وتواصل التعبير عن ازدراءها العميق لليهود وجنسيتهم ودينهم.
في تقرير رسمي صادر عن الوكالة هذا الأسبوع، ظهرت الصورة أعلاه (انظر الصورة المرفقة) ليهود يزورون الحرم القدسي الشريف (ويمتنعون عن القيام بذلك بسبب مسيرة ديان، وعدم الصلاة على الجبل علانية)، بجانب الصورة، صاغت الوكالة تشهير اً، حول الكتابات اليهودية، التلمود البابلي والقدسي، اللتان تقعان في قلب الاعتراف اليهودي والديني والقومي، والتي تم الاعتراف بها في جميع أنحاء العالم على أنها بيان اجتماعي، قيّم وفكري أسمى، وتطلق على المشاعر اليهودية القومية والدينية تجاه هذه الكتابات: "طقوس التلمود العنصرية".
וישמן ישורון ויבעט: הנשיא הפלסטיני זועק "שתי מדינות לשני עמים", אבל האימפריה הישראלית מתעלמת
The Palestinian president shouts "two states for two peoples," but the Israeli empire does not hear
הועד הפועל של אש"פ לא אימץ בכינוסו בסוף השבוע, את החלטת הוועדה המרכזית של הארגון לחזור מההכרה בישראל, והנשיא הפלסטיני שהוא גם יו"ר הועד הפועל, קרא שוב לפתרון שתי מדינות לשני עמים; אבל בממשלת ישראל מאמינים יותר להסכמי התעתוע עם מדינות המפרץ, ולקריאות ההתפעלות שמגיעות משם על כך שישראל היא אימפריה. גם צה"ל ממשיך לחצות את הגדר ברצועה, ולהפר את הריבונות דה פקטו הפלסטינית על שטחי הרצועה. בחודשים האחרונים דיווחנו בלעדית על שלוש חציות של צה"ל, בסוף השבוע הקודם דיווחו על כך הפלסטינים. צה"ל מסרב להגיב לפניות העיתון (ר' ידיעה נפרדת במסגרת)
The PLO Executive Committee did not adopt at its meeting this weekend the decision of the organization's central committee to withdraw from recognition of Israel, and the Palestinian president, who is also the chairman of the Executive Committee, again called for a two-state solution; But the Israeli government believes more in the illusion agreements with the Gulf states, and in the cries of admiration that come from there about Israel being an empire. The IDF also continues to cross the fence in the Gaza Strip, violating de facto Palestinian sovereignty over the Gaza Strip. In recent months, we have exclusively reported three IDF Crossings, the previous weekend the Palestinians reported this. IDF refuses to respond to newspaper inquiries (see separate article in the box)
בראיון המלוקק של חדשות 12 עם שגריר האמירויות בישראל, אשר שודר בסוף השבוע באולפן שישי, שיחקו המגיש והשגריר טניס (בסוג מתקדם של המשחק), הביטו על בנייני פאר, והראו לצופים את סמל מכונית העל שעל ההגה, וכל זאת על רקע של סמול טוק חסר ערך ויש (כמונו) שיגידו מטופש, אבל על העובדה שמדינת הצעצוע במפרץ, מתקרבת לאירן – לא נאמרה בריאיון אפילו מילה. חדשות 12 לא הגתה בכך בעצמה את ההתעלמות מהמציאות המדינית, אלא שזוהי כמובן השראתה של ממשלת ישראל, הנוכחית כמו גם הקודמת, שמקדמת הסכמים עם מדינות חסרות חשיבות מדינית במפרץ ובמגרב, שעל נאמנותן המדינית אפשר ללמוד מההתקרבות האמורה של האמירויות לאיראן בחודשים האחרונים. הזירה המדינית המכרעת של יחסי ישראל-פלסטין, סופגת מההתנהגות הזאת מכה אנושה.
העיוורון המדיני שפקד את ישראל, מתודלק גם בגלל נוכחותו בזירה המדינית של שר החוץ הנוכחי, יאיר לפיד, חסר הניסיון המדיני, שדחה לאחרונה ביהירות ניסיון פלסטיני להתקרב אליו, כשהודיע לנמעניו בנחרצות, למקרה שהם לא הבינו זאת בלעדי ההסברים, כי לא רק אצל בנט הדלת סגורה, אלא גם אצלו היא תהיה סגורה כשיקבל את תפקיד ראש הממשלה.
העיוורון הזה, והתחושה האימפריאלית המתעתעת, מביאים את ממשלת ישראל מצד אחד להתעלם מכינוס הועד הפועל האמור של אש"פ שהיה בסוף השבוע שעבר בראמאללה, ומהקריאות של הנשיא עבאס שנופלות במציאות הזאת על אוזניים ערלות, ומצד שני העיוורון והתחושה האמורים מביאים גם את צה"ל לחצות שוב ושוב את הגדר ברצועה, ולהפר את הריבונות הפלסטינית דה פקטו על עזה, ובכך מעניקים שני הגופים הציבוריים החשובים ביותר בישראל, לארגון הטרור שמושל ברצועה ולממשלתו הרצחנית צידוקים (אם כי הממשלה האמורה הייתה מוצאת צידוקים להווייתה הרצחנית גם בלי סיוע מישראל). ההתעלמות הישראלית ממשלת רמאללה, אף מחזקת את הממשלה הרצחנית של עזה, בניסיונותיה לנצח בבחירות המקומיות החשובות ביותר שיהיו בחודש מרץ בגדה המערבית. ניצחון של חמאס בבחירות האלה, יטרוף שוב את הקלפים בזירה המדינית הישראלית-פלסטינית. ואגב הריאיון עם השגריר שאמר כי יש תוכנית משותפת ישראלית-אמירתית להגיע לירח; ישראל הנוכחית כבר שם.
צה"ל לtipp: התנאי לעבודה איתנו הוא תעודה ממשלתית.
tipp לצה"ל: לא נציג לכם תעודה.
משרד דובר צה"ל, אשר כיאה לאימפריה צבאית, התרחב בעשור האחרון לממדים של כלי תקשורת גדול, מסרב להשיב לכל שאלותינו, כל עוד איננו מציגים בפניו תעודת עיתונאי של לשכת העיתונות הממשלתית. בעקבות התנהגותו זאת של צה"ל, הודענו למשרד הדובר, שלא נציג בפניו תעודה ממשלתית באשר היא, ולא נסכים לקשור את חופש הביטוי, בהכשר ממשלתי כלשהו. אנחנו עיתונאים, ואין לנו כל צורך בתעודה מטעם ממשלת ישראל כדי למלא את תפקידנו. כך גם העיתון The Israeli Palestinian Post הוא עיתון מקצועי בלתי פוליטי חסר פניות, והוא אינו זקוק להכשר מצד ממשלת ישראל ובכלל.
The IDF Spokesman's Office, which, as befits a military empire, has expanded in the last decade to the dimensions of a large media outlet, refusing to answer all our questions if we do not present him with a government certificate from the Government Press Office.
Following this behavior of the IDF, we informed the Spokesman's Office that we would not present him with any government certificate, and we would not agree to tie freedom of expression to any government certificate.
We are journalists, and we do not need any certificate from the Israeli government to fulfill our role. Similarly, The Israeli Palestinian Post is an impartial non-political professional newspaper, and it does not need certificate from the Israeli government, so as in general.
In the licked News 12 interview with the Emirates Ambassador to Israel, which aired this weekend on Ulpan Shishi, the presenter and ambassador played tennis (in an advanced type of game), looked at luxury buildings, and showed viewers the supercar badge on the steering wheel, and all this with a worthless and stupid small talk, but about the fact that the toy country in the Gulf is getting closer to Iran – not a word was said in the interview. News 12 did not itself conceive of ignoring the political reality, but it is of course the inspiration of the current Israeli government as well as the previous one, which promotes agreements with politically insignificant Gulf and Maghreb countries, whose political loyalty can be learned from the emirates' said rapprochement with Iran in recent months. The crucial political arena of Israeli-Palestinian relations suffers a fatal blow from this behavior.
The political blindness that befell Israel is also fueled by the presence in the political arena of the current foreign minister, Yair Lapid, who lacks political experience, who recently arrogantly rejected a Palestinian attempt to approach him, when he firmly informed his recipients, In case they did not understand this without his explanations, that not only with Bennett the door is closed, but also with him it will be closed when he takes over as prime minister.
This blindness, and the deceptive imperial feeling, lead the Israeli government on the one hand to ignore the convening of the PLO Executive Committee that took place last weekend in Ramallah, and the calls of President Abbas that fall on deaf ears in the current reality; On the other hand, the aforesaid blindness and feeling also lead the IDF to repeatedly cross the fence in the Gaza Strip, and to violate Palestinian de facto sovereignty over Gaza, thus granting the two most important public bodies in Israel, to the terrorist organization that rules the Gaza Strip and to its murderous government, justifications (although the said government would have found justifications for its murderous existence even without assistance from Israel). The Israeli disregard of the Ramallah government even strengthens the murderous government of Gaza, in its attempts to win the most important local elections to be held in March in the West Bank. Hamas' victory in this election will once again shuffle the cards in the Israeli-Palestinian political arena. And following the interview with the ambassador who said that there is a joint Israeli-statement plan to reach the moon, the current Israel is already there.
